سالنامه عبری که در میان ایرانیان یهودی‌تبار به آن تقویم مختط یا مختلط نیز گفته می‌شود، آغاز آفرینش و خلقت آدم بر اساس کتاب پیدایش را مبدأ خود می‌داند. بر اساس سال‌های خورشیدی و ماه‌های قمری استوار است و به لحاظ کسری ده روزه سال قمری نسبت به شمسی، هر چهارسال یک سال سیزده (۱۳) ماهه محاسبه می‌شود تا تناسب سالها و ماه‌ها برقرار بماند. بر سه‌پایه استوار است:
•سال خورشیدی
•ماه قمری
•هفته هفت روزه که هر یکشنبه آغاز می‌شود.
هر ماه جدید با طلوع ماه محاسبه می‌شود، که هر ۲۹٫۵۳ روز پدیدار می‌شود. تقویم متشکل از ۱۲ ماه ۲۹ یا ۳۰ روزه است.
هر سال قمری که دوازده ماه داشته باشد در نهایت ۳۵۴٫۳۶ روز خواهد بود.
یا این که هر سال (یک بار گردش کامل زمین به دور خورشید) ۳۶۵٫۲۵ روز خواهد بود.
